ذئاب من البشر

وقفت لوحدى فى عالم غريب

وقفت فى عالم مليش فيةحبيب

عالم من وحوش عالم من ذئاب

عالم مفهوش حاجة اسمها احباب

وشوفت طفل بيبكى بيبكى من غير رجى ..

وشوفت أم بتنهر بتنهرفى الذئاب

وشوفت اخ شايف اخوة بينقتل

بيضحك مفيش مشاعرهي قلوبكم حجر

وشوفت شيطان لعين شيطان مفهوش حنين

شيطان مرسوم فى هيئة هيئة البشر

لقيت واحد بيضحك فرحت جريت علية

فى احر من الجمر

سالتة لية بتضحك قال اخويا بينقتل!

صرخت فيةحرام قال لا ماهوش حرام

دى حرب بتنتشر

حسيت انى فى غابة كفاية يا بشر كفاية

كفاية حرام نعارك تعالوا اوام نشارك

ونعمر الخراب تعالوا نقول لبكرة

تعالى بدون ذئاب